ΜΥΤΙΛΗΝΗ: ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ Χ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Οκτωβρίου 7, 2015 · by baktirio · in Ανάληψη ευθύνηςς, Επιθετικές Δράσεις «… ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός μπορεί να οριστεί ως η θέσμιση, μέσω της κατάστασης εξαίρεσης, ενός κατά νόμον εμφυλίου πολέμου που επιτρέπει τη φυσική εξόντωση όχι μόνο των πολιτικών αντιπάλων, αλλά και ολόκληρων κατηγοριών πολιτών που για κάποιο λόγο δίνουν την εντύπωση ότι δεν μπορούν να ενσωματωθούν στο πολιτικό σύστημα. …η σκόπιμη διαμόρφωση μιας διαρκούς κατάστασης εκτάκτου ανάγκης (παρότι, ενδεχομένως, δεν κηρύσσεται με την τεχνική έννοια του όρου) …μια από τις βασικότερες πρακτικές (διακυβέρνησης) των σύγχρονων κρατών, ακόμα και των λεγόμενων δημοκρατικών.» Giorgio Agamben (Κατάσταση εξαίρεσης: Όταν η “έκτακτη ανάγκη” μετατρέπει την εξαίρεση σε κανόνα) Μετά την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης της αναρχικής οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς από τις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού στις αρχές του έτους, το «ευαγές» ίδρυμα της Λ. Αλεξάνδρας και η πολλάκις διαπλεκόμενη Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία (ΔΑΕΕΒ) ενορχήστρωσαν μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο συγγενικό και φιλικό περιβάλλον της οργάνωσης, η οποία συνοδεύτηκε από την ανάλογη επικοινωνιακή προπαγάνδα καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Δύο μήνες μετά, και αφού έχουν προηγηθεί προσαγωγές, συλλήψεις και κλήσεις για ανακρίσεις σε συγγενείς και φίλους, στις 2 Μαρτίου, το κρεσέντο αυτής της μιντιακής παραφωνίας κορυφώνεται με την απόβαση των ανδρείκελων της Αντιτρομοκρατικής στο νησί της Σαλαμίνας και τη σύλληψη της καταζητούμενης συντρόφισσας Αγγελικής Σπυροπούλου, η οποία είχε βρει καταφύγιο στο σπίτι της Αθηνάς Τσάκαλου, της μητέρας των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου, έγκλειστων μελών της Σ.Π.Φ., ενώ τη στιγμή της σύλληψης της Αγγελικής βρισκόταν στο σπίτι και η σύζυγος του Γεράσιμου, Εύη Στατήρη, η οποία επίσης συλλαμβάνεται με την κατηγορία της υπόθαλψης εγκληματία που αναβαθμίζεται αργότερα σε ένταξη και συμμετοχή στην οργάνωση. Οι δύο γυναίκες μεταφέρονται ως τρόπαια των μπάτσων στη ΓΑΔΑ εν μέσω καμερών και αστυνομικών ρεπόρτερ και προφυλακίζονται με συνοπτικές διαδικασίες. Η 60χρονη μητέρα των αδερφών Τσάκαλου, που παρουσιάστηκε αυτοβούλως το πρωί της ίδιας μέρας στον αρμόδιο εισαγγελέα, προφυλακίζεται επίσης. Αμέσως τα φυλακισμένα μέλη της οργάνωσης και η Α. Σπυροπούλου κηρύσσουν την έναρξη απεργίας πείνας με μοναδικό αίτημα την άμεση αποφυλάκιση των συγγενικών τους προσώπων. Έπειτα από 32 ημέρες σκληρής απεργίας πείνας, ο αγώνας των συντρόφων και του κινήματος αλληλεγγύης κρίνεται νικηφόρος, αφού ψηφίζεται στη Βουλή ειδική τροπολογία για την αποφυλάκιση συγγενών κρατουμένων. Ωστόσο, παρά την αποφυλάκιση της Αθ. Τσάκαλου με βαρύτατους περιοριστικούς όρους, η Ε. Στατήρη παραμένει κρατούμενη, καθώς οι διαδοχικές αιτήσεις αποφυλάκισης που καταθέτει απορρίπτονται προκλητικά από τον ειδικό εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλο και τα αρμόδια δικαστικά συμβούλια με προέδρους την Ισιδώρα Πόγκα (απέρριψε και την αίτηση άρσης των περιοριστικών όρων της Α. Τσάκαλου με το σκεπτικό ότι δε συντρέχει λόγος να επισκέπτεται τα παιδιά της στη φυλακή αλλά ούτε και να πάει να κάνει μία απαραίτητη ιατρική εξέταση στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας) και την Εριέττα Χαλεβίδου. Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως η ψήφιση της τροπολογίας ήταν καταφανώς ένας εμπαιγμός των απεργών πείνας για τον οποίο φέρει προσωπική ευθύνη ο υπ. Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος από την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και πως η ομηρία των συγγενών των μελών της οργάνωσης συνιστούσε έναν ύπουλο συναισθηματικό εκβιασμό από πλευράς των διωκτικών αρχών, των οποίων το γόητρο είχε πληγωθεί από την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης, προς τους αιχμάλωτους συντρόφους, που διατηρούν την ανυποχώρητη στάση τους τόσα χρόνια στα κελιά της Δημοκρατίας. Για όσους γνωρίζουν την υπόθεση της Σ.Π.Φ, είναι σαφές πως οι διώξεις των συγγενών των μελών της οργάνωσης ήταν το αποκορύφωμα μιας κλιμακούμενης συνθήκης που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια από το αστυνομικό-δικαστικό σύμπλεγμα του ελληνικού κράτους, που χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη υπόθεση ως δεξαμενή διώξεων αναρχικών συντρόφων από όλο το φάσμα του αναρχικού χώρου, και επιδιώκουν να απομονώσουν τους αιχμάλωτους αντάρτες πόλης, να εδραιώσουν το φόβο στους εξεγερσιακούς κόλπους μέσω του παραδειγματισμού και της διαρκούς ομηρίας των διωκόμενων με τους περιοριστικούς όρους που τους επιβάλλονται και να αποτρέψουν νέους συντρόφους από τις επιλογές του αναρχικού αγώνα και του αντάρτικου πόλης, δημιουργώντας έτσι μια μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης όπου ο καθένας μπορεί να βρεθεί στη φυλακή απλώς επειδή διατηρεί συντροφικές-φιλικές-συγγενικές σχέσεις με τη Σ.Π.Φ. Έτσι, μετά από 6 μήνες προφυλάκισης, στις 14/9/2015, η Εύη Στατήρη ξεκινάει απεργία πείνας με σκοπό τον τερματισμό της συνεχιζόμενης αιχμαλωσίας της… Στα πλαίσια του αγώνα της Εύης, τα ξημερώματα Παρασκευής 2 Οκτώβρη, επιλέξαμε να επιτεθούμε στο γραφείο του βουλευτή Λέσβου της ΝΔ και πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου, στο κέντρο της Μυτιλήνης. Η επίθεσή μας ήταν μια πράξη αλληλεγγύης, οργής και μνήμης. Ήταν ένα σινιάλο αλληλεγγύης στην Εύη που εκείνες τις μέρες, με όπλο το σώμα της, διεκδικούσε την ελευθερία της ενάντια στην ποινικοποίηση των συγγενικών-φιλικών σχέσεων των πολιτικών κρατουμένων. Η Εύη στάθηκε όρθια απέναντι στο φόβο της σκιάς της Εξουσίας που θέλησε με την προφυλάκισή της να εκδικηθεί το σύντροφό της Γεράσιμο Τσάκαλο και να τιμωρήσει την ίδια που τόσα χρόνια στέκεται δίπλα του. Η νικηφόρα απεργία πείνας και η απελευθέρωσή της απέδειξε ότι αν επιλέξεις να αντικρύσεις το φόβο κατάματα, ο φόβος θα φοβηθεί και θα υποχωρήσει… Ήταν μια πράξη οργής για τα έργα και τις ημέρες του Χ. Αθανασίου. Ο Αθανασίου ως σύγχρονος ιεροεξεταστής είναι ο επικεφαλής μιας δικαστικής κλίκας (ανάμεσά τους και η «συντοπίτισα» εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ε. Γκουτζαμάνη) που με ραδιουργίες και μηχανορραφίες «στήνουν» δικαστικές υποθέσεις, κάνουν χάρες στους δικούς τους ανθρώπους, εκβιάζουν για τα συμφέροντα της συντηρητικής ολιγαρχίας των μαφιόζων του Αγίου Όρους (περίπτωση Εφραίμ) και του βρωμερού παπαδαριού… Σε πείσμα των διαρροών του γραφείου τύπου της ΝΔ για την επικείμενη αποπομπή του από τον υπουργικό θώκο, με τον κυβερνητικό ανασχηματισμό εκείνης της περιόδου, εξαιτίας των «άστοχων» χειρισμών του στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής, ο πρώην πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων παρέμεινε στη θέση του ως πολιτικός προϊστάμενος της Ελληνικής Δικαιοσύνης με κάποιο μυστηριώδη τρόπο που σχετίζεται με τις κουμπαριές που διατηρεί το σόι του Α. Σαμαρά με λόμπι Μυτιληνιών μεγαλοεπιχειρηματιών και προσωπικών του φίλων. Ο Αθανασίου, αφού κάλυψε το οικονομικό σκάνδαλο που πρωταγωνίστησε ο ίδιος με την απόκρυψη περιουσιακών του στοιχείων, εμφανίστηκε ως ο τιμωρός των αντιφρονούντων και των πολιτικών κρατουμένων. Ήταν ο υπ. Δικαιοσύνης που εγκαινίασε της φυλακές υψίστης ασφαλείας (τύπου Γ) στο Δομοκό για τους αντάρτες πόλης και τους «επικίνδυνους» βαρυποινίτες. Ακόμα και μετά την αποχώρησή του από το υπουργείο είχε φροντίσει να αφήσει τα ψυχοπαίδια του στα κατάλληλα πόστα εξουσίας για να ολοκληρώσουν το έργο του. Πρώτος και καλύτερος ο ειδικός εφέτης ανακριτής Ε. Νικόπουλος (φυτευτός σε αυτή τη θέση από τον Αθανασίου και το θείο του Βασίλη Νικόπουλο, πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου, ο οποίος εμπλέκεται σε υπόθεση παιδεραστίας στη Β. Ελλάδα υπερασπιζόμενος έναν Αρχιμανδρίτη και απειλώντας τους μάρτυρες κατηγορίας). Ο Ε. Νικόπουλος ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του μέντορά του Χ. Αθανασίου εξαπολύει μια σφοδρή αντιτρομοκρατική εκστρατεία. Είναι υπεύθυνος για το κόψιμο των εκπαιδευτικών αδειών του αναρχικού Νίκου Ρωμανού καθώς και εμπνευστής της πιο φασιστικής δίωξης συγγενών πολιτικών κρατουμένων με την προφυλάκιση της Α. Τσάκαλου και της Ε. Στατήρη.posous nomous stin ellada telos panton kanoun me apergous pinas.